Maandag 7 juli.

Ik zit nu in de bus en kijk met veel vreugde terug op het einde van deze vakantie. We hebben veel gedaan, veel bekeken en vooral heel veel gelachen. Ook vandaag was een leuke dag met twee kanten. We wilden graag weer naar huis om iedereen weer te zien, maar Griekenland was eigenlijk fantastisch. Ik bedoel: Welke puber droomt er niet van alleen, zonder OUDERS!, op vakantie te gaan!

Vandaag begon uiteindelijk vroeger dan verwacht. Omdat we ’s morgens veel moesten doen,  gingen we eerder op. Na het opfrissen, want dat was zeker nodig na de avond ervoor, werden de tenten in hoog tempo opgeruimd. Na een aantal keer op en neer rijden stonden we met z’n alleen bij de bushalte op Joost en Michelle na. Zij bleven achter om alle bagage mee te nemen. Om half tien vertrokken we met de bus naar het vliegveld. Daar kwamen we veel te vroeg aan. Maar een lekker dutje in de schaduw bovenop de tassen vonden we niet erg.

Uiteindelijk na alle controles stapten we in het vliegtuig. Ik heb zo’n grote groep pubers nog nooit zo stil horen zijn. Voor zover ik weet heeft iedereen geslapen, een rustige vlucht dus. Daarna snel bagage ophalen en naar de bus! En dat was steenkoud in onze korte broeken en in een land waar het ineens maar half zo warm was! Nu zitten we in de bus, ik gezellig achterin. Een aantal mensen zijn nu aan het zingen. De muziek staat aan. Iedereen is aan het wachten op het moment straks. Ouders worden gebeld om te zeggen dat we veilig zijn geland. En over iets meer dan een uur zijn we weer thuis. Een fantastische afloop van de vakantie, al zeg ik het! 

 

 

Mariëlle