Dinsdag 1 juli.

Na nogmaals de tent afgebroken te hebben was er even de tijd om wat te ontbijten. Doordat sommigen te laat begonnen met opfrissen zijn we later vertrokken.

 

Aangekomen bij de opgravingen van Delphi was het tijd om te beginnen aan een nog vermoeiendere klim dan de klim naar de Akropolis. Een aantal opgravingen waren het waard om een kijkje te nemen, zoals de oude renbaan bovenaan de heuvel.

 

Na het bijna naar beneden rollende avontuur was het tijd om het bijbehorende museum te bezichtigen en bezoeken. Je kreeg weer werkelijke voorbeelden te zien waarvan je eigenlijk alleen dingen wist uit je KCV boek.

 

Hierna was het tijd om te picknicken in de buurt van het museum (dat wil zeggen bij de uitgang) en een lekkere slush puppy te halen. Hierna was het tijd om via kronkelende wegen door de bergen richting Kalambaka te reizen.

 

Hier aangekomen was er maar even de tijd om te zwemmen –wat overigens niet warm was- en op te frissen want het was alweer tijd om uiteten te gaan. Het eten was heerlijk en de gastheer en vrouw waren erg vriendelijk.

 

’s Avonds konden we nog even met z’n allen ergens gaan “chillen” maar we werden geïnterrumpeerd door een vrouw die vond dat we om 23:15 stil moesten zijn terwijl je tot 23:30 ‘lawaai’ mocht maken. Gelukkig was Michelle onze redster in nood; met haar beste Duits hield ze de vrouw stil.

 

Hierna was het toch wel eens tijd om te gaan slapen…

 

 

Joost