Na de lunch werd de groep in tweeën gesplitst. De 18-jarigen gingen naar de neutronenreactor ILL, de bíjna 18-jarigen naar de European Synchrotron Radiation Facility (ESRF). We werden ontvangen door Peter. Hij werkt al meer dan 15 jaar in Grenoble en zou ons het synchrotron laten zien. We kregen eerst te horen dat we niet naar de werkelijke deeltjesversneller konden, omdat er gewerkt werd. Peter liet ons daarom eerst de maquette van de faciliteit zien, en wat muurposters over toepassingen van de in het synchrotron opgewekte röntgenstraling. We kregen te horen dat we toch even naar binnen mochten en gingen de hal binnen. Hier zagen we onder ons de onderzoeksruimtes en Peter vertelde ons door welke buizen de straling liep. Hij liet ons eerst een showmodel van een Undulator (machine voor de deeltjesversnelling) zien, daarna mochten we een stukje door de ring lopen. Een onderzoek in een van de ruimtes was net afgelopen en we mochten even naar binnen om te kijken hoe het er daar aan toe ging. Daar vertelde Dennis ons aan wat voor proef ze net bezig waren. De opstelling in de ruimte zag er, in tegenstelling tot de ontvangsthal, er allesbehalve hightech uit. Dennis vertelde gelukkig wel helder over de soorten proefjes die zij daar zoal deden. Het berekenen van de structuur van moleculen door te kijken naar de afgeketste straling. Daarna liepen we weer terug naar de ontvangsthal en we moesten in de bus nog een uur wachten op de ILL-gangsters.

Het Instituut Laue-Langevin is een internationaal onderzoekslab in Grenoble, Frankrijk. Deze plek is vernoemd naar de 2 oprichters Laue en Langevin .Ze zijn gespecialiseerd in neutronen technologie, ze opereren vanuit de meest intense neutronen bron van de wereld.
De jonkies <18 gingen naar het ESRF, de synchrotron, want die mochten de reactor niet binnen. Allereerst kregen we een korte uitleg over de neutronenreactor en kregen een kort filmpje te zien. Daarna kregen we allemaal labjassen aan en werden met z’n allen in een cabine geduwd. In die cabine werd het drukveld verlaagd, wat je eigenlijk nauwelijks merkte. Toen begon een Italiaanse natuurkundige de rondleiding. Door onze natuurkundige rondleider werden wij geleid langs de verschillende opstellingen waarbij we bij ieder een korte uitleg kregen. Er werd ons verteld over verschillende reacties, metingen, enzovoort door middel van neutronen, De opstellingen bestonden niet alleen uit hypermoderne apparatuur, maar ook uit gewoon simpele dingen.Daarna kregen we het mooie ‘’blauwe bad’’ te zien, waar Bram Visser in wilde gaan springen. De reactor stond niet aan, wat zeer jammer was. Je zag de blauwe kleur niet zo heel goed. Onze natuurkundige legde hier ook nog wat dingetjes uit en vervolgens gingen we weer terug de drukcabine in. Na onze hele gave rondleiding in het ILL gingen we terug naar de bus waar onze jongere reisgenoten al drie kwartier !! op ons zaten te wachten. Hierdoor was onze dag nog leuker. Na de rondleiding gingen we met heel de groep Grenoble in, wat nog zeer gezellig was!

Na het instituut gingen we naar Grenoble zelf en hadden we 2 uurtjes vrije tijd. Daarna zijn we met z’n allen gaan eten bij een pizzaria, wat erg lekker en leuk was! ’s Avonds hadden we vrije tijd, maar helaas was er geen gezellig barretje bij het hotel, dus hebben we de hele avond bij iedereen op de kamer gezeten, wat erg gezellig was!